Na moją uwagę, że nie mogę się dzwonić do biura obsługi klienta (BOK) ponieważ nie znam swojego kodu abonenta, Alicja Skórzyńska, doradca ds. obsługi klienta biznesowego pisemnie m.in. proponuje, żebym zadzwoniła w tej sprawie pod nr *600.

Rada zacna dla kogoś, kto nie może się dodzwonić, bo nie zna swojego kodu bez którego nie da się uzyskać połączenia z BOK. To tak jak w czasach częstego wyłączania w domach prądu wpadałam na pomysł, żeby wyprasować zaległe pranie.

Orange jednak zademonstrował mi swoją siłę i zmobilizował mnie do zintensyfikowania poszukiwań pierwszej z nim umowy. Wystarczyło, żebym dostała fakturę opiewającą na znacząco wyższą kwotę niż się spodziewałam. Żeby nie iść do biura obsługi klienta i nie wysiadywać tam w kolejce, zawzięłam się i znalazłam dokument z przyznanym mi kodem abonenta (wówczas jeszcze do niczego nie służył).

Opłata za gotowość

Telefonicznie dowiedziałam się, że wątpliwe dla mnie 46,50 zł na fakturze to opłata za Internet, który wraz z tabletem za złotówkę był połączony z ofertą gwiazdkową. Ofertę zaaprobowałam, tablet całkowicie i nieodwracalnie wysiadł po kilku miesiącach używania i z niego nie korzystam. Pytam więc, za co płacę? Za świadczenie usługi internetowej połączonej z numerem przyznanym na tablet, którego nie da się używać. To tak, jakby szewc z ul. Podchorążych pobierał ode mnie comiesięczną opłatę za świadczenie mi usług w postaci naprawiania moich butów a pralnia z ul. Gagarina za pranie ubrań. Mimo że butów do szewca nie noszę ani ubrań do pralni. Lista firm usługowych, które mogłyby podpisać ze mną umowę na gotowość świadczenia mi usług może być naprawdę długa.

Wysokość frycowego w Orange

Okazało się, że te 46,50 zł mam płacić do 13 grudnia 2016 r. Umowę mogę zaś rozwiązać, jeśli zapłacę 1767 zł. Gdybym chciała całkiem się obrazić na Orange, musiałabym jeszcze dopłacić dodatkowo 1852 zł za rezygnację z telefonu komórkowego (umowa ważna do lipca 2017).

Policzyłam i wiem, że nie opłaci mi się płacić tak wysokiej ceny za rozstanie z Orange. Poczekam więc aż wygasną mi umowy.

Kara za lenistwo

Poniosę karę za to, że przez 13 lat płacę temu samemu operatorowi. Bo telefon w rodzinie jest od 2002 r. – najpierw używał go mój syn, gdy był na moim utrzymaniu. Tak czy siak to z mojej kieszeni przez 13 lat opłacałam rachunek za telefon. Licząc skromnie po 100 zł miesięcznie, zapłaciłam dotąd operatorowi 15 600 zł. Gdybym żyła poniżej średniej długości życia kobiet w Polsce, czyli do 80. roku życia i płaciła na starość mniejsze rachunki, np. w wysokości 60 zł, zapłaciłabym temuż operatorowi jeszcze 16 560 zł. Ale po wygaśnięciu obecnych umów już nie zapłacę mu ani złotówki. Nie wiem tylko jak przetrzymam nękające mnie telefony z nowymi „korzystnymi ofertami” przygotowanymi dla najlepszych klientów – jak mówią sprzedawcy. Ostatnio zaproponowano mi Internet mobilny z super laptopem. Umowa na 36 miesięcy, 99,68 zł brutto miesięcznie. Na pytanie czy mogę wcześniej rozwiązać umowę, dowiedziałam się, że tak. Zapytałam na jakich warunkach? Będę musiała dopłacić tyle ile pozostanie do 36 miesięcy świadczenia mi usługi. Bo w Orange jest jak w Matriksie. Wszystko idzie według planu. A ja, jak widać, nauczyłam się zadawać właściwe pytania. Że drogo za to zapłacę? Cóż, nie na darmo się mówi, że nauka kosztuje.

Nie wiem jak to facet wyliczył, ale powiedział, że „zarobiłam” 24 tysiące złotych na godzinę. Tylko raz mi się to udało. Orange dała mi tyle zarobić nie dlatego, że dla tej firmy pracuję, tylko dlatego, że jestem z niej niezadowolona. No i dlatego, że odpowiedziałam na ankietę.

Pewnego razu, po kolejnym moim telefonie do biura obsługi klienta dostałam od automatycznej ankieterki pięć pytań na ile punktów oceniam pracownika owego biura. Dałam cztery najwyższe oceny na pięć możliwych. Na pytanie „czy poleciłabym usługi Orange” – zgodnie z prawdą – powiedziałam „zdecydowanie nie”. Po jakimś czasie zadzwonił do mnie mężczyzna, którego imienia i nazwiska a nawet specjalizacji nie pamiętam, pamiętam jednak, że był w randze zastępcy dyrektora. Tknęło mnie od razu, bo przecież na ogół dzwoni ktoś tylko o imieniu i nazwisku, i mówi, że „specjalnie dla mnie przygotował ofertę”, oczywiście w nagrodę, że jestem wieloletnim użytkownikiem sieci.

Litania skarg

Dyrektor pytał dlaczego, skoro oceniłam tak wysoko pracownika biura obsługi klienta, nikomu nie chcę polecić firmy Orange. Opowiedziałam o tym jak dostałam wysoki rachunek za smsy po ok. 6 zł za jeden od nieznanej mi firmy. Smsy nieproszone, ale niestety jeden odebrany. Reklamowałam je i pani przez telefon obniżyła mi wysokość zapłaty do połowy. Niby sukces, ale połowiczny. Powiedziałam jej wtedy, że nawet nie wiedziałam, że coś takiego jest możliwe (i że moim zdaniem Orange musi z tego tytułu mieć jakieś profity, wszak te smsy mi dostarcza). Pani powiedziała , że mogę je zablokować, co od razu zrobiłam, ale w następnej fakturze też miałam kilkadziesiąt zł z tytułu niechcianych smsów. Znów po reklamacji opuszczono mi szybko i łatwo 50 proc. ich wartości. Znów nieuczciwie zarobiła na mnie firma Orange. Potem, gdy przedłużałam umowę przez telefon i chciałam zablokować te drogie smsy, powiedziano mi, że przy tej okazji nie można tego zrobić. Pod koniec drugiej godziny w biurze obsługi klienta, okazało się, że to nieprawda.

A potem dyrektorowi opowiedziałam, jak mi podstępnie wepchnięto telefon LG G2 Mini w ramach promocji. W zasadzie nie miałam wyboru. Nikomu takiego aparatu nie życzę.

Dyrektor był przejęty moimi opowieściami, długo rozmawialiśmy. Powiedział, że zaczyna rozumieć dlaczego Orange traci klientów.

Obietnica rekompensaty

Na drugi dzień zadzwoniła pracownica Orange i powołując się na moją rozmowę z dyrektorem powiedziała, że w ramach rekompensaty, przez dwa miesiące moja faktura będzie opiewała na 1 zł. Stąd się wzięło przeliczenie mojego zarobku: 24 tys. zł za godzinę.

W Orange jak w Matriksie

Jak nie mam elektronicznej faktury, nie płacę. Upominam się o nią mailowo. Nie mogę bowiem zadzwonić  do mojego operatora zapytać co jest grane, bo nie znam swojego kodu abonenckiego. Podobno go dostałam kilkanaście lat temu, gdy podpisywałam pierwszą umowę.

Nie mogę też skorzystać z opcji internetowego mojego konta, bo zapomniałam haseł, a jak poprosiłam o przypomnienie nadano mi jedno. Tyle, że ja pierwszego też nie pamiętam, a drugi raz się nie mogę zarejestrować, bo numer telefonu mam ten sam. Do biura obsługi też nie mogę się dodzwonić. Jak dzwonię na numery stacjonarne podane na stronie internetowej, pojawia się komunikat, że rozmówca jest poza zasięgiem. Tak Orange jest poza zasięgiem. Przyznaję. Odradzam.

Dla tych, którzy zapytają czemu tkwię w tej firmie, odpowiadam: mam tablet (nienaprawialne badziewie, które wysiadło po kilku miesiącach) i aparat telefoniczny - do spłacenia. A potem adiós Orange.