1 sierpnia w Warszawie porusza mnie. Myśl o dzieciakach konających w bólu i rozpaczy, ich osieroconych matkach i ojcach. Jesteśmy na tyle ważni, że z myślą o nas 71 lat temu powstańcy warszawscy walczyli i ginęli? Na zdjęciu dziewczyna z powstania. Na szczęście, uśmiechnięta.