Tag Archives: Łazienki Królewskie

•

Pojawiła się zima 2021 w Łazienkach Królewskich w Warszawie

Buty, w których chodzę na kije, okazały się za śliskie. Dwa razy wywinęłam orła. Dotkliwie.  Gdybym wzięła ze sobą kije, pewnie by do tego nie doszło. Wybrałam jednak aparat. Musiałam to zrobić. Pod koniec wczorajszego przednocnego dyżuru przeczytałam, że sto kilkadziesiąt piaskarek wyjechało na ulice Warszawy. Odeszłam od komputera, podciągnęłam rolety i zobaczyłam, jak jest biało. Ach, pomyślałam, tak to jest. Czytasz coś w internecie i sprawdzasz, czy tak jest w realu. Na szczęście nie wszystko co jest w internecie znajduje potwierdzenie w rzeczywistości. W przeciwnym razie to byłby już koniec śwata!

•
Chochoły w Łazienkach Królewskich. 2021. Fot. Tadeusz K. Kowalski

Dzisiaj w Hiszpanii z powodu nadmiernych opadów śniegu jest ponad 160 dróg nieprzejezdnych. Lotnisko Madryt-Barajas jest nieczynne.  Śnieg zasypał 20 tysięcy kilometrów dróg, głównie w środkowej części kraju. Wczoraj z pojazdów uwięzionych w korkach ewakuowano 1500 osób. A u nas taka zima. Ale się porobiło, przez to klimatyczne ocieplenie.  Nie jest dobrze.

•

To Rózia - sarna - z Łazienek Królewskich w Warszawie. Właściwie nie wiadomo skąd się tu znalazła, ale jest już stąd. Po raz pierwszy zobaczyłam ją w 2009 roku. Wyjechałam do Krakowa na weekend, a po powrocie Tadeusz opowiadał mi, że mignął mu na spacerze daniel. – Ach, daniel? ¬– żartowałam z niedowierzaniem, sugerując, że musiał mieć jakieś zwidy pod jakimś wpływem. Wtedy też była zima. Tyle, że więcej leżało śniegu. Wciąż świeżego. Na spacerach szukaliśmy śladów daniela. W końcu po trzech-czterech tygodniach wytropiliśmy sarnę. Jakiś mężczyzna powiedział nam, że to Rózia. Jest samotna i mimo iż sprowadzono jej koziołka, uciekł. Był młodszy od niej. Czy to przyczyna? A może po prostu nie lubił miasta? Rózia do dziś pozostała singielką. Wiosną i latem nawet w niedzielę – mimo wzmożonych odwiedzin spacerowiczów – potrafi wypuścić się w oblegane rewiry Łazienek. Kilka miesięcy jej nie widziałam. Już się o nią martwiłam. A tu, ot - jest! Cieszę się, że z nią i u niej, wszystko w porządku. Poza zimą oczywiście. Ale, to już zimy ostatnie podrygi.

Fot. Tadeusz K. Kowalski

To Rózia z Łazienek Królewskich w Warszawie. Właściwie nie wiadomo skąd się tu znalazła, ale jest już stąd. Po raz pierwszy zobaczyłam ją w 2009 roku. Wyjechałam do Krakowa na weekend, a po powrocie Tadeusz opowiadał mi, że mignął mu na spacerze daniel. – Ach, daniel? ­– żartowałam z niedowierzaniem, sugerując, że musiał mieć jakieś zwidy pod jakimś wpływem. Wtedy też była zima. Tyle, że więcej leżało śniegu. Wciąż świeżego. Na spacerach szukaliśmy śladów daniela. W końcu po trzech-czterech tygodniach wytropiliśmy sarnę. Jakiś mężczyzna powiedział nam, że to Rózia. Jest samotna i mimo iż sprowadzono jej koziołka, uciekł. Był młodszy od niej. Czy to przyczyna? A może po prostu nie lubił miasta? Rózia do dziś pozostała singielką. Wiosną i latem nawet w niedzielę – mimo wzmożonych odwiedzin spacerowiczów – potrafi  wypuścić się w oblegane rewiry Łazienek. Kilka miesięcy jej nie widziałam. Już się o nią martwiłam. A tu, ot -  jest! Cieszę się, że z nią i u niej, wszystko w porządku. Poza zimą oczywiście. Ale, to już zimy ostatnie podrygi.

 

Zapisz

Zapisz

•

Kaczy kanał skuł lód. Szósty stycznia 2017.Minus dwanaście stopni Celsjusza zatrzymało ludzi w warszawskich domach. A w Łazienkach Królewskich słońce, nie zmącony błękit nieba i cisza. Na gałęzi siedział kwiczoł, a pod innym drzewem przycupnął biegacz. Zimowa sjesta.

Fot. Tadeusz K. Kowalski

Zwykle po kanale pływają kaczki. Dziś po lodzie mogłyby się jedynie ślizgać, ale gdzieś się pochowały. Minus dwanaście stopni Celsjusza zatrzymało ludzi w warszawskich domach. A w Łazienkach Królewskich słońce, nie zmącony błękit nieba i cisza. Na gałęzi siedział kwiczoł, a pod innym drzewem przycupnął biegacz. Zimowa sjesta.

Zapisz

Zapisz

Zapisz

Zapisz

Zapisz

•
Łazienki Królewskie, trzeci stycznia 2017. Pierwszy nieśmiały śnieg z nieśmiałym mrozem Jeszcze postacie nie zabłysły. Nie zawsze zresztą każdemu udaje się, choć raz w życiu zabłysnąć. Tym postaciom zawsze to wychodzi! Ale dopiero po zupełnym zmroku. Tu jest jeszcze na pograniczu. Słońca już nie ma, a ciemność jeszcze nie nadeszła. Minus dwa stopnie Celsjusza.
Fot. Tadeusz K. Kowalski

Jeszcze postacie nie zabłysły. Nie zawsze zresztą każdemu udaje się, choć raz w życiu zabłysnąć. Tym postaciom zawsze to wychodzi! Ale dopiero po zupełnym zmroku. Tu jest jeszcze na pograniczu. Słońca już nie ma, a ciemność jeszcze nie nadeszła. Minus dwa stopnie Celsjusza.

Zapisz

Zapisz