Fot. Tadeusz K. Kowalski
To ważna data. Wielotysięczne protesty kobiet – uliczne marsze, strajki i demonstracje przed instytucjami publicznymi – odbywały się w ponad 50 krajach. W Tajlandii, Australii, Irlandii, Brazylii, Argentynie i Peru, w kilkudziesięciu miastach amerykańskich, a przede wszystkim – dla nas przede wszystkim – w Polsce. Chodzi w nich o to, żeby kobiety traktowano na równi z mężczyznami. I żeby, m.in. mężczyźni nie decydowali o nich bez nich!
Fot. Tadeusz K. Kowalski
To Rózia z Łazienek Królewskich w Warszawie. Właściwie nie wiadomo skąd się tu znalazła, ale jest już stąd. Po raz pierwszy zobaczyłam ją w 2009 roku. Wyjechałam do Krakowa na weekend, a po powrocie Tadeusz opowiadał mi, że mignął mu na spacerze daniel. – Ach, daniel? – żartowałam z niedowierzaniem, sugerując, że musiał mieć jakieś zwidy pod jakimś wpływem. Wtedy też była zima. Tyle, że więcej leżało śniegu. Wciąż świeżego. Na spacerach szukaliśmy śladów daniela. W końcu po trzech-czterech tygodniach wytropiliśmy sarnę. Jakiś mężczyzna powiedział nam, że to Rózia. Jest samotna i mimo iż sprowadzono jej koziołka, uciekł. Był młodszy od niej. Czy to przyczyna? A może po prostu nie lubił miasta? Rózia do dziś pozostała singielką. Wiosną i latem nawet w niedzielę – mimo wzmożonych odwiedzin spacerowiczów – potrafi wypuścić się w oblegane rewiry Łazienek. Kilka miesięcy jej nie widziałam. Już się o nią martwiłam. A tu, ot - jest! Cieszę się, że z nią i u niej, wszystko w porządku. Poza zimą oczywiście. Ale, to już zimy ostatnie podrygi.
Fot. Tadeusz K. Kowalski
Dziwiłam się swoim przyjaciołom, że z maleńkim dzieckiem mieszkają w Nowej Hucie. Były to lata osiemdziesiąte XX wieku. Wtedy jeszcze huta im. Lenina (a nie im. T. Sendzimira) zionęła wszystkimi swoimi kominami dniami, a zwłaszcza nocami. Los mnie pokarał i ja też musiałam wynająć małe mieszkanko w tej dzielnicy. Gdy otwierałam w nim okno, w pierwszym odruchu zdmuchiwałam ciężki pył z parapetu, żeby wiatr nie wdmuchnął mi go do pokoju. Po powrocie ze spaceru z leżącym nieruchomo w wózku swoim niemowlakiem, precyzyjnie zdejmowałam z jego buzi metalicznie błyszczące opiłki, żeby nie dostały mu się do oczu ani buzi.
Dziś była w Warszawie manifestacja w obronie polskiej przyrody. Nam, ale i tym co po nas, tlenu potrzeba, czystej wody i gleby. Reszta nie jest ważna. Przeżyjemy.
W pierwszy dzień świąt jest taka potrzeba, by sobie zrobić fotkę pod pawiem na rogu Pięknej i Alei Ujazdowskich. Jak już jest fotka, można być dumnym jak paw i zdjęcie wysłać na przykład do domku pod Kijowem.
Nawet naród przystraja się, żeby świecić jak choinka. Tu: na placu Zamkowym w Warszawie. Dzisiaj. Rano też widziałam, mnóstwo worków z domowymi śmieciami obok koszy miejskich przeznaczonych na papierek z cukierka i peta. Polacy sprzątają przed świętami i stroją się w piórka.
